Książki, z którymi mieszkam (część 2)

Wstyd. Wstyd i hańba. Zdjęcia leżały od maja na karcie pamięci, a mi jakoś nie po drodze było coś o nich napisać. I tak leżały czekały, aż w końcu musiałam "wysprzątać" kartę pamięci i zdjęcia biblioteczki doczekały się swoich 5 minut.

Książek ci u mnie w domu dostatek. Szczególnie, że jestem już czwartym pokoleniem pracującym na kształt i różnorodność księgozbioru. I tak naprawdę książek jest tak dużo, że wybrałam tylko część z nich, jako godnych reprezentantów.

Literatura na świecie. W sumie jakoś nigdy tego nie czytałam, ale odkąd pamiętam bardzo podobało mi się to, jak zgrabnie te książeczki wyglądają na półce.

Stosik z Paulo Coelho w roli głównej. Mimo wszystko lubię jego książki chociaż z kilkoma mocno się męczyłam.

Harlequiny... Cóż to były za emocje i kombinacje pt. jak mając lat -naście przemycić do siebie jedno z tych romansideł, przeczytać i odnieść, tak żeby nikt się nie zorientował.

W większości literatura młodzieżowa, ale głównie znana temu troszkę starszemu pokoleniu.

Chyba najbardziej moja półka z całej biblioteczki. Największy chaos, najszybsze zmiany i coraz bardziej doskwierający brak miejsca. I o tej półce będzie tu troszkę więcej.

Matematyka, zagadnienia okołomatematyczne, trochę o technikach szybkiego uczenia się... czyli to co tygryski lubią najbardziej.

Tomki, czyli jedne z fajniejszych wspomnień z dzieciństwa.
Zerko - jeden z moich pierwszych matematycznych przyjaciół.
Jedyny Harry Potter, którego mam no i Narnia, którą w końcu miałam okazję przeczytać.

Miszmasz, gdzie stare miesza się z nowym, polski z angielskim, proza z poradnikami...

Kolejny miszmasz, ale tu na szczególną uwagę zasługują Dzieci z Bullerbyn. Mam do nich szczególny sentyment, bo jest to pierwsza książka, którą pamiętam.

Literatura głównie dziecięca i młodzieżowa. Klasyka dziecięca, Ronja, Fizia Pończoszanka i jeden z moich prywatnych ulubieńców: kolekcja Ksiąg, do której nawet teraz chętnie wracam.

Ciąg dalszy moich towarzyszy z dzieciństwa. Klasa pani Czajki i Ala Makota, z którą razem dorastałam.

Baśnie, bajki, bajeczki, legendy, mity, podania... i książka o liczeniu.

Kolejna porcja bajek, wierszyków...

Zdjęcie 2w1. Z tyłu nieśmiało chowają się Ania Shirley, Pollyanna, Historynka i niezwykle Tajemniczy opiekun. A na pierwszy plan wysunęli się zdecydowanie Krwawi władcy i wredne królowe oraz książka o intrygująco brzmiącym tytule: O Bogu, jego sługach i diabelskich sztuczkach.

Klasyka, lektury, opracowania, omówienia. Niektóre z tych książek są tak stare i sczytane, że aż się rozpadają i są przechowywane z dodatkowym zabezpieczeniem.

Reprezentant Płomyków oraz Faktów i Fikcji.

Tzw. zagłębie językowo - rysunkowe. Są tu praktycznie moje wszystkie stare książki o rysowaniu i do nauki języków. Nawet ukrywa się tu oryginalny zbiór bajek irlandzkich.

Tego pana, a właściwie tych panów nie trzeba nikomu przedstawiać. Tolkien - stare wydania, do których mam duży sentyment - i Shakespeare jak widać zgodnie mieszkają na jednej półce.

Przewodniki muzyczne. Grzbiety nieco wypalone przez słońce, ale za to jaka treść. Od jednej z tych książek zaczęła się moja miłość do musicali i bardzo mnie to cieszy.

Aforyzmy, haiku i wiele innych książek, do których dość często wszyscy w domu lubimy wracać.

Stachura - już wiem, że go lubię mimo, że dopiero zaczynam czytać.
Hłasko - mam nadzieję, że polubię.

Mamowe książki o mamie, głównie pojawiające się w domu 26.05. i niepozorna niebieska książeczka Imionnik z kwiatem autorstwa Agnieszki Osieckiej. Jak dla mnie jedna z najbardziej wartościowych książek jakie są w domu.

Broniewski, Leśmian, Baczyński, Okudżawa... i wszelkie komentarze okazują się zbędne.

Kolejny miszmasz, ale za to pełen perełek. Paragraf 22, Klient, Mistrz i Małgorzata, Zabić drozda...

I w sumie o tej mojej/nie mojej biblioteczce mogłabym jeszcze długo... Ale to już chyba historia na inną okazję...